فیلم | ۲۰۰ سالگی پدر علم ژنتیک با نبش قبر او جشن گرفته شد
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۳۰۶۶۹
دریافت 3 MB
گرگور مندل در برنو، دومین شهر بزرگ جمهوری چک، زندگی و کار میکرد. در سال ۲۰۲۲، او ۲۰۰ ساله شد (در واقع ۲۰۰ سال از زمان تولد او گذشت). محققان جمهوری چک به دنبال راههایی بودند تا به این مناسبت از مندل که قهرمان زادگاهش بهشمار میرود، تجلیل کنند. گزینههای پیش روی آنها عبارت بود از برگزاری جشنواره، برپایی یک کنفرانس علمی و ساخت یک مجسمه.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ژیری دوشک (Jiří Dušek)، منجم و مدیر رصدخانه و افلاکنمای برنو، به این فکر افتاد که «آیا تاکنون آزمایشهای ژنتیکی برای بنیانگذار علم ژنتیک انجام شده است؟» و این آغاز ماجرا بود.
فکر دیوانهوار به عمل تبدیل میشود
شارکا پُسپیشیلووا (Šárka Pospíšilová)، متخصص ژنتیک، میگوید: فکر تجزیهوتحلیل ژنهای مندل دیوانهوار بهنظر میرسید.
با این حال، او به سراغ متخصصان مختلف دانشگاه رفت تا بپرسد این کار چگونه ممکن میشود و با مردمشناسانی که تجربه بررسی بقایای شخصیتهای تاریخی را داشتند و همچنین باستانشناسان مشورت کرد.
نبش قبر مندل در برنو و انجام آزمایشهای ژنتیکی روی بقایای جسدش نیاز به کسب اجازه از آگوستینیها (اعضای فرقههای مذهبی مسیحی که از قانون سنت آگوستین پیروی میکنند) داشت؛ زیرا مندل یکی از آنها بود. تصور میشد که جسد مندل در مقبره آگوستینیها در گورستان مرکزی شهر دفن شده باشد. در نهایت، اجازه نبش قبر مندل از سوی رهبران مذهبی آگوستینی صادر شد.
غول ژنتیک
فیلیپ پَردی (Filip Pardy)، زیستشناس مولکولی تیم پژوهشی، بار مسئولیت سنگینی را احساس میکرد. او میگوید: گرگور مندل فردی است که در اولین درس دانشگاه در رشته ژنتیک، درباره او گفته میشود. همه مخصوصاً در برنو احساس میکنند که او بسیار مهم است. او به نوعی یک الگو است.
آزمایشهای گیاهی مندل در طول زندگیاش شناختهشده و تحسینشده بود؛ اما شهرتش پس از سال ۱۹۰۰ میلادی افزایش یافت؛ یعنی در زمانی که متخصصان ژنتیک کار او را دوباره کشف کردند.
ژنهای مندل سرنخهایی درباره زندگی او بهدست میدهد
دانشمندان دیاِناِی اسکلت مندل را توالییابی کردند و انواع ژنهای مرتبط با دیابت، مشکلات قلبی و بیماری کلیوی را یافتند. آنچه توجه آنها را بیش از همه جلب کرد، ژن مرتبط با صرع و مشکلات عصبی بود.
آنها پی بردند که او در طول زندگیاش از نوعی اختلال روانی یا عصبی رنج میبرده است که باعث عوارض عصبی بسیار شدیدی در او شده بود. دانشمندان احتمال میدهند که این بیماری ارثی بوده باشد.
پُسپیشیلووا معتقد است که مندل از کشف آنها خوشحال است؛ زیرا او از هر نوع پژوهش استقبال میکرد و مخالف انجام پژوهش روی بدن خودش نبود. مندل چیزی درباره دیاِناِی و نقش آن در الگوهای وراثتی نمیدانست؛ اما او احتمالاً حتی پس از مرگش بدش نمیآید که بخشی از یک پژوهش باشد.
227227
کد خبر 1713468منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ژنتیک مهندسی ژنتیک باستان شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۳۰۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنان در چه سنی دیگر توانایی باروری نخواهند داشت؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، گیتا فرشاد اظهارکرد: در انسان تولید تخمکها در طول هفته ۲۰ بارداری ۶ تا ۷ میلیون است و در زمان تولد این مقدار به یک تا ۲ میلیون کاهش پیدا میکند، در زمان بلوغ نیز تخمکها به ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تخمک میرسد و در سن ۳۵ تا ۴۰ سالگی تولیدمثلی یک خانم فقط ۴۰۰ تخمک آزاد میشود و بقیه تخمکها هدر میروند.
بیشتر بخوانید: نرخ موالید در کشور به چه دلایلی کاهش پیدا کرده است؟وی افزود: در سن ۴۰ سالگی میزان تخمکها به ۲۵ هزار تخمک کاهش پیدا میکند و در سن نزدیک به یائسگی به هزار تخمک میرسد، پیری تولیدمثلی مدتها قبل از اینکه علائم بالینی خودش را نشان دهد آشکار میشود در این مدت قاعدگیها منظم است ولی طول و دوره سیکلهای قاعدگی بهمرور کوتاه میشود و در سن ۴۲ سالگی به حداقل میزان خودش میرسد.
متخصص زنان، زایمان و نازایی بیان کرد: در سن ۴۲ سالگی میزان باروری به انتها رسیده و یا نزدیک به انتها قرار دارد، معمولاً ۴۶ سالگی متوسط یائسگی است که در برخی خانمها در ۴۳ سالگی و در برخی دیگر تا ۵۴ سالگی هم ممکن است یائسگی به تأخیر بیفتد.
وی با بیان اینکه ژنتیک در ذخیره تخمدان نقش دارد، تصریح کرد: اگر مواردی چون اعمال جراحی، شیمیدرمانی، رادیوتراپی و عوامل محیطی که میتواند تخمدان را تخریب کند را کنار بگذاریم ژنتیک در ذخیره تخمدان نقش دارد، حتماً شنیدهاید در ختر خانمهایی که مادرانشان زود یائسه میشوند نیز یائسگی زودتر اتفاق میافتد و این موضوع نشانگر نقش ژنتیک در ذخیره تخمدان است.
فرشاد ادامه داد: علاوه بر اینکه تعداد فولیکولها در یک خانم با افزایش سن کم میشود کیفیت تخمکها هم کاهش مییابد البته ممکن است با کم شدن کیفیت تخمک، خانم در سن بالا باردار شود اما این بارداری به انتها نرسیده یعنی بارداری موفق اتفاق نخواهد افتاد و در این شرایط میزان سقط و ناهنجاریهای کروموزومی در تخمکها افزایش پیدا میکند، این خطر اگرچه تا سن ۳۵ سالگی کمتر است اما در سن ۴۰ سالگی این میزان به ۷۰ درصد و در سن ۴۵ سالگی نزدیک به ۱۰۰ درصد میرسد یعنی نزدیک به ۱۰۰ درصد تخمکهای خانم ۴۵ ساله ناهنجاری دارند و این موضوع نقش سن در باروری یک خانم را نشان میدهد.
وی خاطرنشان کرد: آزمایشهای متفاوتی وجود دارد که ذخیره تخمدان را تا حدی به ما نشان میدهند یکی از آزمایش مهم و کاربردی آزمایش هورمون AMH است این هورمون از فولیکولهای بدوی در زمان جنینی ترشح میشود تا زمانی که فولیکول به ۲ تا ۵ میلیمتر میرسد و سپس ترشح آن متوقف میشود بنابراین هرچه تعداد فولیکولهای تخمدان بیشتر باشد میزان هورمون بیشتر میشود.
متخصص زنان، زایمان و نازایی گفت: با افزایش سن وقتی تعداد فولیکولها کم میشود میزان این هورمون هم کمتر خواهد شد و این هورمون به خاطر اینکه در طول سیکل قاعدگی خانم تغییرات ناچیزی دارد بهراحتی میتوانیم ذخیره تخمدان را حدس بزنیم البته سونوگرافی واژینال، تعیین تعداد و اندازه فولیکولها که توسط متخصصین زنان انجام میشود میتواند شکست درمان و یا موفقیت درمان و ناباروری را نشان دهد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
کد خبر: 1229044 برچسبها دانستنی ها